Waarom we geen leeftijd op onze wandelreizen zetten.

Wij zijn Froya en Mark
Verliefd op elkaar, op de bergen, en op het leven dat zich hier ontvouwt.

Een paar jaar geleden gooiden we het roer om en verbouwden een oude boerderij in de Franse Alpen tot een zalige gîte. Een plek om samen te zijn, te verstillen, of juist avonturen te beleven met vrienden, familie of collega’s.

Hier in de bergen is het leven nét wat mooier, natuurlijker en avontuurlijker. En dat delen we graag met jou!

Hoe oud moet je zijn om een berg op te wandelen?

(Of: waarom we geen leeftijd zetten op onze wandelreizen)

“Hoe oud (of jong) zijn de andere deelnemers?”
Die vraag krijgen we vaak.
En eerlijk? We weten het meestal niet.
We vragen het niet, want het doet er niet zoveel toe.

We zetten bewust géén minimum- of maximumleeftijd op onze wandelweken.

Niet omdat we rebels zijn, maar omdat leeftijd zo weinig zegt.
Over je tred, je zin, je adem.
Over hoe je kijkt naar de wereld.

We wandelen soms met zeventigers die we amper kunnen volgen
en twintigers die na een dagtocht zuchten:
“ik voel spieren waarvan ik het bestaan niet wist.”
“Dit was het meest vermoeiende wat ik ooit deed”

Het verschil zit zelden in de jaren, maar in de goesting.
De goesting om buiten te zijn, om te kijken, te zweten, te lachen, te hijgen en puffen…
en toch verder te gaan.
Om te vertrouwen op je lichaam, dat meestal meer kan dan je denkt.

We zouden wel naar ervaring kunnen kijken maar ook hier is weer iedereen anders in. Zo was er een vrouw mee die nog nooit van haar leven on de bergen was. Ze had geen idee van de soort paden die ze zou tegenkomen… en ze liep mee alsof ze nooit anders deed.

En dat koppel die zich kwamen “inlopen”, ze waren 65 en vonden het fijn om eerst met ons op pad te gaan en trokken daarna zelfstandig de bergen in. Het kan dus allemaal.

Dus voor ons geen leeftijd, geen ervaring, vooral goesting!

Maar het mooiste?
Wanneer verschillende generaties samen stappen.
De ene deelt ervaring, de andere energie.
Er wordt gelachen, gezwegen, gedeeld.

Na een paar uur merk je niet meer wie wat is.
Alleen mensen, op pad.

In beweging.

Dus: hoe oud moet je zijn om mee te wandelen?
Oud genoeg om nieuwsgierig te zijn.
Jong genoeg om verwonderd te blijven.
De rest regelen de bergen wel.